de top van de wereld

Noord India

Van het zuiden zijn we stapsgewijs met treinen en bussen naar het noorden gegaan . Vanuit Bombay hadden we een 24 uurs lange trein naar Delhi. Onze overnachting in Bombay was weer even anders dan de eerste keer. Vanaf onze slaapplek was het 6 stappen zetten en je stond midden in de sloppenwijken. Wij als nieuwsgierige apen zijn er gewoon doorheen gelopen. Huizen zijn gebouwd van afval, het ruikt werkelijk naar een goeie riool, mensen poepen/ plassen schaamteloos op straat, en er heerst een grote sociale controle : ze zijn altijd thuis. Wij als social workers hebben zelfs een praatje met ze gemaakt :-), heel aardig & vriendelijk en stomverbaasd dat wij van de hogere klasse met ze wilden praten. Ze moesten eens weten wat wij voor hogere klasse hebben in Nederland... Het blijft wel moeilijk om er hulpeloos naar te kijken en te weten dat verandering nog heel lang zal duren.

Na een schone nachtrust ( lees schoon want de nacht daarvoor liepen de kakkerlakken op onze lakens.., en 1 stap op de grond en je voeten waren als zwarte piet) zijn we in de trein gestapt naar de capital Delhi. Gelukkig hadden we een airco coupe. Lekker boekje lezen, van het schouwspel genieten van alle verkoop mannetjes en kletsen met iedereen. Mensen uit India kletsen een hoop! De nachtrust in de trein was okee. Alleen de volgende ochtend waren de mensen 1 cabine naast ons bestolen van hun geld en sieraden. Incredible India :-(. Don' t trust anybody. Sinds een goeie aantal weken vertrouwen we ook echt alleen elkaar. Mensen hier zijn zo creatief om geld van je te krijgen/ of te stelen.., er komt ook een hoop theater van pas......en dat van oud tot zeer bejaard. We maken wat mee en elke keer weer kun je weer een trucje toevoegen aan het lijstje van geld aftroggelen.

In Delhi zijn we 1 nacht gebleven. We zaten echt in een doortrek hostel. Geen probleem..,, gewoon weer 1 nacht op een houten plank met een doorgezakt dun matrasje. Dezelfde dag nog op pad door het centrum. Raar om opeens een Benetton winkel te zien, een Mc Donalds etc. Luxe was weer aanwezig.., en zo ook de nodige gelikte zaken mannetjes die geïnteresseerd zijn in je geld. 
We hebben het al eens eerder gehad over de taximafia, we hebben er nog een gevonden! De toeristen-bureau -maffia! Tikkeltje  anders, maar net zo erg. 
Er is in delhi 1 officiële vanuit de overheid geregelde toeristen bureau die je op een nette manier helpt met alles wat betreft vervoer, accommodatie en activiteiten. Gelukkig bestaan er in India meer dan genoeg mensen die graag geld van jou willen afpakken en met zeer veel toewijding en overtuiging dat je bij hun op het juiste adres bent, wij geven u de toeristen-bureau-maffia. 
Deze mensen hebben op verschillende plekken op spuugafstand van het overheidsbureau , hun eigen 'officiële overheids instelling' . Compleet met kleuren, mooie affiches en overheids symbolen.  Je ziet het verschil bijna niet, totdat ze zich gaan verspreken tijdens het gesprek, wat bij ons gebeurde. Een stukje van het gesprek waarbij hij door mand viel ging over een treinreis die wij al hadden geboekt, maar volgens compleet verkeerd was, uiteraard helemaal verkeerd. Het ging erover dat wij graag naar het plaatsje Shimla wilden. Wij hadden een trein geboekt tot Kannur, de laatste halte ervoor. Van Kannur tot Shimla had ik al gezien, was hemelsbreed  zo'n 40 kilometer. Dat stukje kunnen we nog wel met de bus doen, dacht ik. Helemaal fout! Volgens de beste man, deze reis zou minstens 6 uur duren. Het zou veel beter zijn om bij hem een bus te regelen, die vanaf Delhi in 8 uur in Shimla zou zijn. Terwijl de trein tot het plekje voor Shimla al 6 uur onderweg is en de trein is bij verreweg het snelste vervoermiddel is in India. Ik wilde graag uitleg over zijn berekening en hoe hard deze bus dan wel niet reed over de wegen vol gaten en hobbels in India. De beste man voelde nattigheid en dan gaan ze op een andere.manier spelen met de welbekende zin: " wie kent dit land nu beter meneer, u of ik" ? Waarop ik hem vriendelijk bedankte en in naderhand zei; allebei, want als ze ergens zonder schaamte liegen tot ze barsten, moet je een keer naar India. 

Goed, Shimla! Het eerste hill station..gezegend met altijd koele lucht. En dit was een verademing na het zuiden waar het al 40 graden was. Wauw...wat een uitzicht op de besneeuwde toppen van het Himalaya massief. De eerste dagen hebben we het rustig aan gedaan, bijkomen en eindelijk afkoelen. Vanuit Shimla zijn we doorgegaan naar een rustig plekje : Tattapani. Hier werden we warm ontvangen door een Goeroe. Een Goeroe met een baard waar Jeroen jaloers op kan zijn :-).....en de hele dag door stond de cd van Shiva op. Rust en eenvoud was voor deze man het levensmotto en we werden er beiden helemaal kriebelig van dat mensen hier echt elke dag acht uur op een stoel kunnen zitten en kijken hoe het gras groeit. Het groeit ook nog was zijn conclusie.

We sliepen midden op het platteland in een huis met meerdere gezinnen. Een liefdevol huis maar ontzettend primitief. Het gat van het toilet was de kleinste/ smalste die we tot nu toe hadden gezien. Je moest zeg maar goed mikken. Gelukkig zijn we inmiddels wat meer getraind in de Franse potten :-).  De douche was een klein hokje buiten op het erf. De deur kon met moeite dicht. En om te douchen kreeg je een emmer met warm water ( een emmer die nog net heel was) en kon je zelf zitten op een hout plankje. Heerlijk deze omstandigheden..., tenzij je ziek wordt. En two times fun gaat oplopen. Jeroen werd er doodziek....., het liep eruit ( de rest willen jullie niet weten). Zo erg dat we naar het ziekenhuis moesten. Onze grote vriend Goeroe had zijn taak. Hij heeft werkelijk alles geregeld en zoveel advies gegeven. Bij het ziekenhuis kreeg Jeroen 3 goeie injecties in zijn kont plus een lading pillen. Der wordt niet moeilijk gedaan en een lang gesprek over wat er precies aan de hand is en of het wel goed met je gaat doen ze niet aan. Klachten, noteren , recept schrijven en weer kijken hoe het gras groeit, tijd is kostbaar. Ook geen vragen wat voor medicijnen je al eerder hebt gehad, liggen, injecties erin en slikken maar. Gelukkig ging het de volgende dag beter dus er was resultaat, waarom moeilijk doen als je iemand gewoon flink wat wetenschap kunt toedoen en hij staat stijf van de pillen en het helpt. India stijl ;)

Nu de gezondheid weer okay was zijn we gelijk op pad gegaan in de omgeving. In de buurt van Tattapani zaten natuurlijke hotsprings. India is India niet als het beneden gratis is en boven in de hotels betaald. Bij de rivier beneden waren sommige delen verhit vanuit de aarde. Een hele show want alle Indiers gingen lekker de voetjes baden en zich helemaal inzepen. Natuurlijk kwam er een mannetje langs om ons naar boven te lokken. Wij houden meer van local dus negeerde het. Na het baden hadden we wel zin in een lekkere hap. Ach, waarom niet in dat hotel dat waar ze ons naar toe wilden lokken? Na een lekkere maaltijd komt de baas van het hotel naast ons zitten met de vraag of we mee willen spelen in een film van zijn hotel. En dan of we gefilmd konden worden in de hotsprings :-) door een Japanse filmcrew. Nou : no problem. Gratis lunch hadden we al en nu mochten we ook nog eens gratis baden boven. Ik met een prachtige Indias zwemjurk aan :-) en Jeroen met zijn normale zwembroek. Het acteer werk stelde weinig voor. Het was allemaal zo opgenomen. En het mooiste van alles, we kregen ervoor betaald. Ze waren hartstikke blij met een stel ' mooie jonge blanken '. 
Van onze Goeroe namen we afscheid, we gingen door naar Rewalsar.

Rewalsar is een heel boeddhistisch plaatsje. De tweede Boeddha ( padmasambhava) liet in de rotsen rondom het meer voet - en handafdrukken achter. Rondom het heilig meer lopen pelgrims de hele dag door te bidden. Dit begint al als de zon opkomt. Prachtig om te zien.....en ook een kracht die je overal voelt. Mensen in India zijn zo ontzettend gelovig. Jeroen en ik voelen ons soms echt de nuchtere Nederlanders. Om dit goed te maken heb en we een flinke meditatie gedaan in De meditatie grot in het dorp. 

Ons volgende avontuur werd MC Leod Ganj, de thuisbasis van de Daia Lama. Het plaatsje heeft een enorme Tibetaanse invloed ( door de toestroom van Tibetaanse vluchtelingen ). De sfeer is er erg goed. Vanuit hier hebben we een 2 daagse trektocht gemaakt richting de Himachal. Een zware tocht maar het uitzicht was een panorama op de besneeuwde bergtoppen van 5/6 km hoog. Op het plateau van Triund kon je met je zomerkleding kijken naar de immense besneeuwde hoge toppen. De volgende dag zijn we richting de sneeuwgrens gelopen. Sneeuw in India! Sneeuwballen goooooiiiien :-)

Om nog meer te proeven van alle religies die India rijk is ( en dat zijn er veel ...het is niet alleen Hindoeïsme)  zijn we doorgegaan naar het plaatsje Amritsar, de heilige plaats van de sikhs. Zoek maar eens naar afbeeldingen via google. De mannen dragen een prachtige beknopte tulband om....en laten hun baard staan ( on geknipt haar hoort bij dit geloof ....., ideaal voor Jeroens baard). In Amritsar staat de Gouden Tempel....., hier gaan alle sikhs zeker 1 keer in hun leven heen. Het is een Aladdin plek waar je in terecht komt. Alles is schoon, iedereen krijgt gratis eten/ een slaapplaats etc. Als je de tempel binnenkomt zie   je een kunstmatig rechthoekig meer. Aan 1 kant is een smalle voetbrug naar de grote gouden koepel dat bedekt is met 100 kilo bladgoud. 

Amritsar ligt vlakbij de grens Pakistan en is daarom een belangrijke grenspost. India zou India niet zijn als ze ook hier iets meer mee kunnen dan alleen maar paspoorten controleren met een kwade blik, ze maken hier namelijk elke avond een groot feest dat de poorten van de grens sluiten, met de buren ( Pakistan) samen. Wat ooit begonnen is als een kleine ceremonie is uitgegroeid tot werelds spektakel wat, naar ons verwachten, in de toekomst zal uitmonden in een soort van pelgrimstocht. 
Bij het laatste stukje India waar het overgaat in Pakistan, zijn een paar amfitheater achtige tribunes gebouwd omringd door een mooi stukje park en zeer netjes opgeruimd. Rond vier gaat het spektakel beginnen en worden de toegestroomde hordes netjes verzocht plaats te nemen en wordt er ondertussen popcorn verkocht. Euhh.. Zijn we hier voor een theaterstuk? Ja. In al zijn glorie en vet overdreven natuurlijk. Allerlei grenswachten staan in kostuums met op hun hoofd een hanenkam (toeval of kenmerkend voor hun gedrag) hoed. De hele bedoeling van de ceremonie is om de vriendschap tussen Pakistan en India te laten zien, maar wel duidelijk te laten blijken dat elke land zijn mannetje staat als het om hun eigen trots gaat. Ze beginnen over en weer elkaar ten strijd te trekken door hun eigen vlag op en neer te rennen naar de grens en daarbij schreeuwend te Laten horen hoe geweldig hun land is. Daarbij wordt het publiek meegenomen door een heuse presentator om zo hard mogelijk te roepen naar het andere land met verschillende leuzen over het geweldige India waar we nog net zijn. Dit duurt ongeveer een half uur en de mensen zijn zo eensgezind dat Gandhi elke avond lachend toekijkt vanuit den hemel. Maar de grens moet op slot, daar ging het om tenslotte. Dus als laatste mogen onze hanen van grenswachten met een hoop onnodig marcheren en geblaat naar het hekwerk lopen waarbij de Pakistaanse collega exact hetzelfde doet. Net voordat ze frontaal botsen, geven ze elkaar een hand en halen ze beide hun vlag naar beneden,  marcheren terug onder een hoop lawaai van eigen publiek en gaat het hek op slot. Einde voorstelling. Het publiek mag vervolgens naar het hek toelopen en rechts langs de grens lopen wat soldaten van beide naties de mensen vooruit schreeuwen en wat streng moet voorkomen. Het grappige details is dat beide publiek elkaar staan aan te gapen en te zwaaien onder het maken van foto's met de telefoon. De ene kant het gekke India, aan de andere kant het islamitische land Pakistan met gesluierde vrouwen ( Esther maar lachen met ontblote schouders en wapperend haar). 

Next time verhalen over de heilige Ganges ( waar we beiden goed ziek werden...en dagen achterelkaar gekleurde xtc pollen mochten slikken zonder uitleg ) en onze weg naar Nepal toe. Daarnaast hebben we een safari gemaakt en zoals de brochure beloofde, wilde olifanten, veel exotische vogels en andere soorten gezien, blijft fantastisch om wilde dieren te zien op de plek waar ze horen.